Të gjithë e njohin si Mamica, motra e Gjergjit në filmin Skënderbeu. Portreti i saj për këtë rol nuk i shpëtoi syrit të regjisorit të njohur rus Sergei Yutkeviç, i cili mes shumë kinoprovash nguli këmbë pikërisht për Adivijen, vajzën e re që ishte 18 vjeçm e cila në atë kohë ishte një balerin e shkëlqyer.

Filmi Skenderbeu u prit shumë mire në Shqipëri, Moskë dhe në shumë vende të botës duke filluar që nga Amerika. Por pas kësaj për Adivijen filloj kalvari i një jete plot brenga.

Ajo bashkë me familjen e saj do të internohej në fshatrat e Beratit për paradokset e kohës. U përshtat dhe punoi me shpirt për të rritur fëmijët e saj.

Si një burrnesh dibrane, ajo i rrezistoi halleve dhe mundimeve që kaloi dhe sot përjeton gëzimin që i ofron jeta bashkë me të dy djemtë e saj, me nipër e mbesa duke kujtuar më të mirat e kësaj jete. Ajo di të falë se artisti e ka zemrën e madhe dhe shpesh të kaluarën e rrëfen si një ëndërr të keqe.

Adivija përherë ka respektin e popullit në kujtesën e të cilit ka mbetur ajo Mamicë e bukur dhe trime ashtu si vajzat tona shqiptare. Edhe sa vite t’ju doj zemra Mamica jonë e mire Adivije Alibali Sharofi!

Rrëfimi

Sot pak kush e di që artistja Adivije Alibali, vite të tëra të jetës i shkoi në internim dhe prej skenave të mëdha të botës, ju desh të jetonte në skamje. Vuajtje për të cilën ajo dhe familja e saj as që janë kujtuar…por për të, koha e heshtjes ka përfunduar! Asaj ju desh të jetonte në izolim. Vite të cilat s’mund të mos i peshojnë rëndë e për të cilat kërkon vetëm diçka.

“Dua vetëm që unë të vdes e të mos më mohojnë vuajtjet dhe rininë e fëmijëve. Dua të mos vdes me këtë plagë të madhe, se jam në vitet e fundit të jetës.

Të paktën të më njohin vuajtjet mua dhe fëmijëve të mi dhe bashkëshorti im që ka vdekur shumë i dëshpëruar”, shprehet ajo.

Megjithë këtë, të gjithë e pyesin për Mamicën…ajo është me gjasë e vetmja aktore që interpreton në filmin e hershëm shqiptar, që ende jeton!

“Kërceva 30 vite në skenë, shëtita botën nëpër skena botërore, me çmime dhe kur vjen fundi… luajta një film që më dha lavdi të jashtëzakonshme. Nuk di dhe si e kam luajtur. Vetëm me ndihmën, i dedikohet regjisorit rus. Isha fëmijë e fejume, lashë dhe zemrën këtu…”

Nga skena e dëbuan!

Ndonëse ishte në kulmin e karrierës së saj si valltare e balerinë e zëshme e kohës në trupën tonë kombëtare.

“Nga skena me kanë hequr me dhunë…”, shprehet ajo.

Mirëpo me gjithë vitet që shkojnë, zonja Avdije Alibali s’mund të qëndrojë larg pasionit të saj të madh…mbase të vetmit”

“Kërcej ndonjëherë ndonjë valle lirike, se nuk më lë”.//vjosa.net