Si mund

Kam dashuruar dhe herë të tjera,

kam puthur buzë, kam puthur sy,

por buza jote shpirt është si vera, si mund të mos qëndrojë aty!?..

Si mundem të sfidojë një pije!?..

Më deh ti kur me fund të pi

Më duket se ngjitem ndër yje, çdo puthje qenka një magji…

Dielli dhe hëna.

Dielli dhe hëna dy miq të vjetër

Duhen siç duhen dy ashik

Kurrkund nuk ka si ky çift tjetër

S’di ku takohen është vend mistik.

I shtriu terri të zezat duar

E hodhi nata vellon e parë

Kur drita ditën ka tradhtuar

Qilimi i flaktë mbi det sipar

Takimi tyre thonë s’bëhet kurrë

Se dielli ikën kur afron nata

Dhe hëna s’gjeti tjetër burrë

Veç kaltërsi puthi e ngrata.

Çudi si mbeten të dashuruar!?

Kur nuk janë prekur asnjëherë

Njëri Olimp me mall bekuar

E tjetra Doruntinë me verë…

Si nuk janë mbytur netëve në pritje!?

Flokët e mallit bregu jua kreh

Prej qielli valëve bëjnë shëtitje

Agimi ri i deh , i deh…

Ndaj dashurohen përsëri

Me heshtje flasin herë pas herës

Kjo pritje i ripërtëri

Si lulet në prag të pranverës.

Jam shejtania lozonjare

Syri im i madh magnet

Jam unë hëna në dritare

Luajmë si valët nëpër det.

Trembesh nazeve të mia!?

Nuk janë plumba, mos ki frikë

Brenda struket galaksia

Murg bëjnë dhe një heretik

Bie këmbanë ndizen pishtarë

Purtekë brenda tëndit burg

Naz i zemrës magjistar

Flakë e shpirtit gjen një rrugë…

Jam shejtania lozonjare

Ti m’i hidh nazet mbi fletë.

Jam e botës sundimtare

Muzë poetësh në dy jetë.

Do të të bëhem balerinë

Hape shishen e verës shpirt.

Do të të bëhem sonte profesioniste balerinë

Ti eja me gotën e verës, si xhentëlmen partner

Ndoshta e ringjallim si flakë prometeu dashurinë

Për tabaka … këpucën do të nxjerrë…

Sonte s”do të jetë hera e fundit si natë finale…

Dhe show s’bëjnë veçse të showbiz…

Mban mend kur puthjen e parë më fale!?

Jashtë, le të binte breshër, breshër si “oriz”

Hape shishen e verës zemër

T’a pijmë së bashku me puthjen erosin , pikë- pikë

Mes qiell lumturisë të ngre veçse një femër

Magjitë e erërave..tek cikë…

Eja i dashur ,sonte s’dua të jem dembele…

Sfidave të jetës s’u jam fshehur asnjëherë

Kam harruar të jem grua- karamele

Të shkrijmë të dy si sheqer…

Hape shishen e verës shpirt.

Ke harruar

 Ke harruar një lot të brishtë tek mua

Një puthje me afsh të nxehtë, të zjarrtë

Shuaje me frymë , si qiri , se nuk e dua…

Veç ler pak mjaltë , mbi mjaltë.

Më kanë përvëluar , dy buzët e tua

Kur gdhendën dy fjalët të dua , me daltë…

Edhe djalli vetë, do të më bënte grua

Të shkelje mbi borë , burimit të malltë.

Ke harruar marrëzi ,edhe paqe tek unë

Një puthje , si prushi, si vera

Rrëmbeje si erë ,që fryn ndër furtunë

Edhe falëm , me mijëra të tjera…