Surja Junus tregon tregon historinë e mbytjes së faraonit egjiptian në det. Sipas Kuranit, Zoti premtoi se trupi do të mbetet i paprekur në mënyrë që do të vazhdojë të marrë mësime prej tij.

Historia shkon prapa në vitin 1981 kur mumja e faraonit të Egjiptit u transferua në një vemd të posaçëm në Qendrën Franceze të Monumenteve arkeologjike. Kirurgë dhe anatomistë të njohur filluan të kryenin një studim mbi këtë mumje në një përpjekje për të thelluar në misteret e saj.

Shkencëtari i lartë i ngarkuar me studimin e kësaj mumje ishte profesori Maurice Bucaille (1920-1998). Ndërsa përpunuesit ishin të zënë duke bërë restaurimin e mumjes, kreu e tyre (Bucaille) po mendonte ndryshe.

Mbetjet e kripës të ngulura në trupin e tij ishin dëshmi e shkëlqyer se ai ishte mbytur dhe se trupi i tij u nxor nga deti me shpejtësi pasi u mbyt; ishte gjithashtu e qartë se ata nxituan për të mumifikuar trupin e tij në mënyrë që trupi i tij të mbetej i paprekur.

Por Maurice Bucaille u habit për një kureshtje: Si ndodhi që ky trup – me përjashtim të trupave të tjerë të mumifikuar të egjiptianëve të tjerë të lashtë – mbeti i paprekur edhe pse u gjet nga deti?

Maurice ishte i ngarkuar me një raport përfundimtar kur një nga njerëzit që punonte me të tha se muslimanët thonë se ky faraon u mbyt. Në fillim, ai e hodhi poshtë me forcë këtë dhe nuk e besoi, duke përmendur se një zbulim i tillë duhet të arrihet vetëm përmes kompjuterëve të sofistikuar, modern dhe të saktë.

Një tjetër që e shoqëronte e befasoi më shumë kur i tha se Kurani tregon një histori që thotë se ai u mbyt dhe se trupi i tij mbeti i paprekur edhe pasi u mbyt. Ai u befasua më shumë dhe vazhdoi të pyeste se nga i citoi Kurani këto të dhëna, ndërkohë që mumja nuk u zbulua deri në vitin 1898, pra vetëm rreth 200 vjet, duke qenë se Kurani është recituar nga muslimanët për më shumë se 1400 vjet, dhe duke pasur parasysh gjithashtu se deri në disa dekada më parë i gjithë njerëzimi, duke përfshirë myslimanët, nuk e dinin se egjiptianët e lashtë i kishin mumifikuar faraonët e tyre?

Ai gjithashtu studioi Ungjillin dhe Tevratin, por nuk gjeti prova për trupin e Faraonit. Kështu vazhdoi kërkimi në botën muslimane dhe u përball me ajetin 92 të sures Junus: “Ne do ta shpëtojmë trupin tënd në këtë ditë që të bëhesh dëshmi (e ekzistencës Tonë) për brezat e ardhshëm; shumë njerëz nuk janë në dijeni të këtyre provave.”

Maurice Bucaille kaloi 10 vjet duke kryer një studim se sa përputhen faktet e fundit shkencore me ato të përmendura në Kuranin e Shenjtë, duke u përpjekur të qetësohej se Kurani kurrë nuk ka kundërshtuar asnjë fakt të vetëm shkencor.

Ai ndau gjetjet e tij me njerëzit në një libër të titulluar “Bibla, Kurani dhe Shkenca, Shkrimet e Shenjta të Shqyrtuara në Dritën e Dijes Moderne”. /pergatiti bota-islame.com