Të dish se si të dëgjosh është thelbësore për komunikim efektiv. Megjithatë, pak njerëz dinë të dëgjojnë vërtetë. Ne priremi të mos i kushtojmë vëmendje dhe kjo shkakton konflikte të ndryshme që ndikojnë në marrëdhëniet me të tjerët. Ne nuk jemi të vetëdijshëm për rëndësinë e të diturit se si të dëgjojmë dhe sa e dobishme do të ishte ta përmirësonim këtë aftësi. Megjithatë, nevoja jonë për t’u dëgjuar mbizotëron dhe ne bëhemi egoistë pa e vënë re.

“Të flasësh është një domosdoshmëri, të dëgjosh është një art.” -Goethe

Dëgjoni dhe ndjeni

Dëgjimi dhe ndjenja janë dy qëndrime të ndryshme. Pas një dite të tërë, dëgjon shumë gjëra, por nuk dëgjon shumë. Kur dëgjojmë, ne nuk i kushtojmë shumë vëmendje, thjesht marrim një varg tingujsh të prodhuar rreth nesh. Kur dëgjojmë, vëmendja jonë drejtohet drejt një tingulli ose mesazhi specifik, prandaj aktivizojmë të gjitha shqisat. Kështu, njerëzit që dinë të dëgjojnë të tjerët i shoqërojnë në rrugëtimin e tyre nëpër jetë.

E mbani mend kur mësuesi shpjegonte në klasë dhe nuk ju interesonte çfarë thoshte ai? Nuk e dëgjuat, thjesht dëgjuat zërin e tij. Kanali i veshit mori tingullin që lëshoi, por nuk e kuptoi. Mendja ishte diku tjetër, duke injoruar atë që perceptohej përmes veshëve.

“Dëgjimi me kujdes e bën atë të veçantë, sepse vështirë se dikush e bën atë.” -Ernest Hemingway-

Epo, ky qëndrim në një mësim të mërzitshëm mund të transferohet në jetën e përditshme. Ndonjëherë është shumë më e lehtë të bësh sikur dëgjon sesa të dëgjosh, pasi kjo e fundit kërkon gatishmërinë për t’i kushtuar vëmendje dhe për të bërë përpjekje për të kuptuar. Quhet dëgjim aktiv dhe është i nevojshëm dhe i rëndësishëm.

Të dish të dëgjosh

Një fjalë e urtë thotë: “Askush nuk e bën më të dukshme ngathtësinë dhe edukimin e tij të keq sesa ai që fillon të flasë para se bashkëbiseduesi i tij të ketë mbaruar”.

Ndonjëherë është e vështirë të dëgjosh, pasi po përpunon mendërisht atë që do të thuash kur bashkëbiseduesi të ketë mbaruar së foluri. Kjo bëhet në vend që t’i kushtohet vëmendje asaj që ai thotë, gjë që shkakton mosmbajtje verbale.

Epo, duke folur në të njëjtën kohë dhe duke mos dëgjuar arsyet e të tjerëve, nuk do të ketë dialogë, por monologë. Të dish se si të dëgjosh është e vështirë, pasi kërkon vetëkontroll dhe përfshin vëmendje, mirëkuptim dhe përpjekje për të kuptuar mesazhin. Do të thotë të kthejmë vëmendjen tonë tek tjetri, të hyjmë në zonën e tij të interesit dhe kornizën e tij të referencës.

Dialogu kërkon një qëndrim të heshtur të dëgjimit aktiv. Shkrimtari dhe folësi J. Krishnamurti tha: “Dëgjimi është një akt heshtjeje”. Për sa kohë që nuk e heshtim dialogun tonë të brendshëm dhe nuk i kushtojmë vëmendje bashkëbiseduesit, nuk do të mësojmë të dëgjojmë. Vetëm një qëndrim i dëgjimit aktiv e bën të frytshme fjalën që mund t’i japim bashkëbiseduesit.

Është e vështirë t’i tregojmë tjetrit diçka të vlefshme nëse nuk i hapim veshët për ta dëgjuar. Kjo e bën personin tjetër të ndihet mirënjohës dhe krijon një klimë respekti, vlerësimi dhe besimi. Të dëgjuarit është një aftësi që kërkon çiltërsi, transparencë dhe dëshirë për të kuptuar. Ekuilibri i duhur midis të dish të dëgjosh dhe të dish të flasësh prodhon dialog.

Këshilla për të ditur se si të dëgjoni

Nëse duam të përmirësojmë aftësitë tona të dëgjimit, para së gjithash duhet të identifikojmë aspektet e dëgjimit aktiv në të cilat kemi deficite dhe më pas të punojmë mbi to. Këto aspekte mund të përmblidhen në: vëmendje ndaj bashkëbiseduesit, interes i transmetuar, pritje përpara se të përgjigjeni, aftësi për të dhënë dhe marrë reagime dhe ndjeshmëri. Më poshtë jepen disa teknika që ndihmojnë për të punuar çdo dimension.

Kushtojini vëmendje

Nëse nuk e dëgjojmë mesazhin e tjetrit, do ta kemi të pamundur ta dëgjojmë. Ne duhet të përpiqemi të përqendrohemi në atë që na thonë dhe të injorojmë të gjithë elementët shpërqendrues (të brendshëm dhe të jashtëm). Në mënyrë të ngjashme, ne bëjmë përpjekje për të kuptuar pozicionin e bashkëbiseduesit tonë dhe i kushtojmë vëmendje gjuhës së trupit të tij, pasi në këtë mënyrë identifikojmë më lehtë kontekstin dhe arrijmë të kuptojmë të gjithë mesazhin. Së fundi, është jetësore të mos ndërpritet dhe të kultivohet durimi.

Trego interes

Të dimë se si të dëgjojmë nënkupton të tregojmë se jemi të interesuar për atë që na thonë. Përndryshe, tjetri do të kuptojë se nuk po trajtohet dhe ne do të provokojmë përgjigjen e tij negative. Për të treguar interesin, idealja do të ishte: Bëni komente dhe gjeste të shkurtra marrëveshjeje që tregojnë se po dëgjojmë. Përvetësoni një pozicion të trupit në dëgjim, i cili përfshin mbajtjen e kontaktit me sy, zvogëlimin e distancës, orientimin e qëndrimit drejt tjetrit, shmangien e krahëve të kryqëzuar, etj.

Shtyje gjykimin

Kur bashkëbiseduesi na shpreh idetë e tij, ne duhet të jemi në gjendje të heshtim dialogun tonë të brendshëm. Për ta bërë këtë, shmangni nxjerrjen e përfundimeve ndërsa personi tjetër është duke folur. Përkundrazi, përpiquni të fshini paragjykimet mbi këtë temë, mos i ndërprisni dhe lini mënjanë emocionet. Për ta bërë këtë, nuk ka asgjë më të mirë se praktika.

Dhënia dhe marrja e komenteve

Ky është një aspekt shumë i rëndësishëm për komunikim efektiv. Mund të kërkojmë të sqarojmë idetë që nuk janë të qarta për ne dhe të riformulojmë, me fjalët tona, mesazhin që kemi kapur. Kështu shmangim rënien në keqkuptime të panevojshme.

Jini empatik

Pa ndjeshmëri nuk ka dëgjim aktiv. Prandaj, që të ketë komunikim efektiv, duhet të jemi në gjendje të vendosemi në vendin e tjetrit dhe ta kuptojmë atë. Përveç kësaj, duhet t’u kushtojmë vëmendje të veçantë atyre mesazheve që shkojnë përtej fjalëve, si: ndjenjat dhe emocionet e përcjella, si dhe gjuha e trupit të tyre.

http://revistapsikologji.com/te-dish-te-degjosh-strategjite-e-dobishme/

Burimi / https://lamenteemeravigliosa.it/