Logopedët vënë në dukje një rritje të ndjeshme të rasteve të fëmijëve me vonesa në të folur, duke theksuar se fëmijët që fillojnë të komunikojnë me fjalë në kohën e përshtatshme po bëhen gjithnjë e më të rrallë.

Sipas tyre, është shqetësues fakti që shumë fëmijë ende nuk kanë thënë fjalët e para deri në moshën një vjeç e gjysmë. “Në moshën dy vjeçare, një fëmijë duhet të ketë arritur të thotë të paktën 50 fjalë. Nëse kjo nuk ka ndodhur, kemi një vonesë të konsiderueshme,” shprehet logopedia Kledina Helshani.

Shkaku kryesor: Koha e tepërt para ekraneve

Një nga faktorët kryesorë që po ndikon në këtë fenomen është qëndrimi i gjatë i fëmijëve para ekraneve, si dhe mungesa e komunikimit të drejtpërdrejtë me prindërit.

“Ekspozimi ndaj ekraneve për periudha të gjata po ndikon negativisht te zhvillimi gjuhësor i fëmijëve. Deri në moshën dy vjeç, këshillohet që fëmijët të mos kenë fare kontakt me ekranet, ndërsa deri në moshën katër vjeç, koha e lejuar nuk duhet të kalojë dy orë në ditë, dhe kjo kohë duhet të ndahet në intervale të shkurtra,” thotë Helshani.

Kur duhet kërkuar ndihmë profesionale?

Prindërit duhet të jenë të kujdesshëm dhe të kërkojnë ndihmën e specialistëve jo vetëm në rastet kur fëmijët kanë vonesa në të folur, por edhe kur kanë vështirësi në artikulimin e tingujve deri në moshën gjashtë vjeçare.

“Nëse një fëmijë gjashtëvjeçar nuk shqipton saktë disa shkronja të caktuara, është e rëndësishme që terapia të fillojë menjëherë. Terapia logopedike do të ndihmojë në korrigjimin e këtyre vështirësive dhe sa më herët të nisë, aq më i lehtë do të jetë procesi për fëmijën,” shton logopedia.

Shpresë për zgjidhje: Terapitë logopedike

Lajmi i mirë është se çrregullimet e të folurit mund të trajtohen me sukses përmes terapive logopedike. Duke ndërhyrë në kohë dhe duke ndjekur një qasje profesionale, fëmijët mund të arrijnë zhvillimin e duhur gjuhësor dhe të kapërcejnë sfidat e tyre.

Prindërit kanë një rol kyç në këtë proces, duke reduktuar kohën para ekraneve dhe duke kaluar më shumë kohë në komunikim të drejtpërdrejtë me fëmijët e tyre. Vetëm përmes ndërgjegjësimit dhe veprimit të përbashkët mund të përballohet ky problem gjithnjë e më shqetësues.